Na zamarzniętym jeziorze siedzi wędkarz, łowiący ryby w przeręblu. Polną drogą do jeziora przyjechał autobus i rozpoczął powolny wjazd na tafle jeziora. Wędkarz podszedł do autobusu i zwrócił uwagę kierowcy, że grubość lodu w jego przeręblu ma jedynie 10cm. Kierowca odparł że wiezie dzieci szkolne i już jest mocno spóźniony, a droga przez zamarznięte jezioro, to jedyna szanse, by rodzice po drugiej stronie mogli odebrać swoje pociechy. Kierowca stwierdził, że jak zauważy że lód zacznie pękać to się po prostu wycofa.
Po chwili kierowca ruszył , rozpędzając autobus. Gdy autobus znajdował się już blisko środka jeziora, nadszedł głuchy trzask. Wędkarz wytężając wzrok, zauważył ślizgający się autobus, który po chwili zapadł się pod lód. Wędkarz zadzwonił po pomoc.
Nikomu nie udało się opuścić autobusu, wszyscy zginęli. Z biegiem czasu, prawnicy rodziców rozpoczęli batalię z wędkarzem, że nie zatrzymał młodego kierowcę, wiedząc że przejazd jest wysoce niebezpieczny. Jeden z rodziców zauważył, że we wraku jedna z opon jest rozerwana, co musi sugerować również winę producenta opony, i zakładu który ostatnio serwisował autobus. Rodzice zarzucili też władzom lokalnym że nie zablokowano możliwości wjazdu na lód.
Biegłych w swoim raporcie uznali kierowcę jako jedynego winnego katastrofy. Rodzice nie złożyli broni oskarżając lokalne władze i biegłych o matactwo i zdradę .
